واکنش های گرماده و گرماگیر
مقدمه:
دو نوع واکنش که بر اساس تغییرات گرما صورت می پذیرند به نام های واکنش های گرماده و گرماگیر می باشند.
واکنش های گرماده:
آن دسته از واکنش هایی که در آن ها گرما تولید می شود را واکنش های گرماده می گویند.
مثال:
1) زمانی که کربن در اکسیژن برای تشکیل کربن دی اکسید می سوزد، مقادیر زیادی گرما تولید می کند.
بنابراین سوختن کربن در اکسیژن به جهت تولید گرما، یک واکنش گرماده می باشد. در یک واکنش گرماده، گرمادهی واکنش به صورت نوشتن " Heat +" یا " Heat energy + " ( انرژی گرمایی ) و یا فقط " Energy + " در طرف محصولات معادله ی واکنش، مشخص می شود.
2) تنفس نیز مثالی از واکنش گرماده است. زیرا در طی این فرآیند، انرژی تولید می شود. در واقع در فرآیند تنفس، گلوکز با اکسیژن در سلول های بدن ما ترکیب می شود و در نهایت دی اکسید کربن و آب به همراه مقادیری انرژی گرمایی تولید می کند.
واکنش های گرماگیر:
آن دسته از واکنش هایی که برای انجام آن ها گرما جذب می شود، به عنوان واکنش های گرماگیر تعریف می شوند.
مثال:
1) زمانی که نیتروژن و اکسیژن در یک دمای خیلی بالایی (در حدود 3000oC ) برای تشکیل نیتروژن مونوکسید ترکیب می شوند، مقادیر زیادی گرما برای این واکنش جذب می کنند.
بنابراین واکنش بین نیتروژن و اکسیژن که منجر به تشکیل نیتروژن مونوکسید می شود، به دلیل جذب گرما جزء واکنش های گرماگیر محسوب می شود. یک واکنش گرماگیر معمولا با نوشتن " Heat +" یا " Heat energy +" و یا فقط
" Energy + " در طرف واکنش گرهای یک معادله ی واکنشی، مشخص می شود.
2) تمام واکنش های تجزیه ای برای انجام شدن نیاز به کسب انرژی ( به صورت نور، گرما یا الکتریسیته ) دارند. برای مثال، زمانی که به کلسیم کربنات گرما داده می شود، این ماده به کلسیم اکسید و کربن دی اکسید تجزیه می شود.
مسابقه وبلاگ برتر ماه
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: